 |
 |
|
Taraftara ilgiTaraftara ilgi Alpaslan Dikmen (12.Adam - 25.08.2007) Zaman zaman basın camiası içerisinde mutfak tabir edilen bölümlerde çalışan arkadaşlarımızla yaptığımız sohbetlerde konu taraftara geldiğinde şu sözleri duymak bana hep acı vermiştir; ”Ya bizim müdür taraftarla ilgili konulara pek sıcak bakmaz” ya da “Bizim falanca yazar taraftarla alakalı hadiselere uzaktır.” Anlayamadığım, bu insanlar yazılarını kime yazıyor? Spor gazeteleri kim için çıkıyor? TV programlarını kime hazırlıyor? Uzaylılara mı? Bir ara çok tirajlı gazetenin yazarı şunları yazmıştı : "Biraz değişiklik yapıp maçı numaralı tribünden seyrettik. Basın tribününün tekdüzeliğinden kurtulup halkın arasında, milli maç heyecanını doyasıya yaşadık... Aynı zamanda anladık ki , spor medyasının düşünce yapısı sokaktaki adamın gerisinde kalmış." Sayın yazarın bu tespitine saygı duymuş, o günlerde bir başka gazetedeki köşemde konuya değinmiş ve yazarın bu konuda biraz geç kaldığını yazmıştım. Çünkü yazar bunu daha önceden fark etmeliydi. Zira hadiseyi Amerika’yı keşfetmiş gibi izah etmesi ilginçti. Bakınız bu konuda yaklaşık 8 yıl evvel neler yazmıştım : "...değerli kalemlerimizin % 99’u hep kendi çevrelerinde yaptıkları kritiklerden sonra yazılarını yazdılar. Bu yazarlar, bir gün olsun ‘statların efendileri’ olan taraftarların bulunduğu tribünlere hiç çıktılar mı? Tribündeki taraftarların, sanıldığından daha fazla, her şeyin farkında olduklarını gözlemlediler mi? Bence cevap ‘HAYIR’ dır." Tribünlerin görüşlerini kulak arkası etmeyen çok değerli ağabeylerimiz de var. Bu kişilerin isimlerini burada vermek isterdim ama ne fark eder ki ? Onlar kendilerini biliyor, tribünler de onları tanıyor ve sadece onlara saygı duyuyor zaten. 25 Ağustos 2007 Cumartesi
|
|
