 |
 |
|
Sponsorlar Kurtarsın!Sponsorlar Kurtarsın! Alpaslan Dikmen 18.10.2007 Yunanistan maçının Ali Sami Yen Stadı’na alınmasının tek bir sebebi vardı; oranın muhteşem ambiyansının rakip üzerinde baskı kurması. Ey cemaat!.. A.S.Yen Stadı kendi kendine cehennem olmadı, orayı rakiplere cehennem olarak kabul ettiren Kapalı Tribünün ta kendisidir. Ama dün Kapalı Tribün (Allah’a yemin olsun abartmıyorum) gazetesini, çekirdeğini, piknik tüpünü yanında getirmiş seyircilerle doluydu. Hoş çoğuna seyirci bile demek olası değildi. Bakın, durumun vahametini izah edebilmek için tek bir şey söyleyeceğim; Maçın ikinci yarısı başladı 3 m. ilerimde bir şahıs tam 6 dakika boyunca gazete okudu. Reklam peşinde olan sponsorların ve birilerinin istediği seyirci tiplemesi bu ise, en hayati maçta işte böyle maçın bitimine daha 15 dakika varken tribünü terkedenler görülür; takım yuhalanır, istifa sesleri yankılanır. Kapalı Tribün biletleri satışa çıkmadı. Tüm biletler sponsorlara gitti. Maça girenler de sponsorların bayileri vs. idi. Bir çoğu stadın yolunu bilmiyor, hangi tribün ne tarafta dışarıda birbirlerine soruyorlardı. Kafalarında garip garip cinkaç şapkaları, ellerinde sandviçleri/gazozları oradan oraya koşturup duruyorlardı. Az sayıda ultrAslan ise zor bela, sağdan soldan rica minnet temin ettikleri biletlerle ve kapıları zorlayarak Milli Takımımıza destek verebilmek için maça girdiler. Ellerinden geleni de yaptılar... Gırtlaklarını patlattılar... Ama, Dağ Başını Duman Almış marşını bile söylemeyen, söyleyemeyen insanlarla dolu bir tribünde, destek adına ne yapılabilir ki? Kapalı Tribün piknikçiler yerine, ateşli taraftarlarla dolu olsaydı fena mı olurdu? ultrAslan’ın yaptırıp Kapalı’ya astığı "Hepimiz Mehmetçiğiz" ve Yeni Açığa astığı "Söz Konusu Vatan İse Gerisi TeferruAttır" pankartları ve Hakkari Komando Tugayının pankartı olmasa statta pankart bile olmayacaktı neredeyse! Madem sponsorlar böylesine önemli bir maçtan çok daha fazla düşünülüyordu, o zaman maçı Olimpiyat Stadı’na alsalardı... 80 bin de bilet dağıtırlardı. Bütün sponsorlar da mutlu olurdu. Hava da güzeldi, Olimpiyat’ın da etrafı piknik alanı gibi ya zaten... Yayılırdı millet oraya... Ohh miss! Çıldırmak işten değil! Zaten millilik diye bir şey kalmamış. Yetkili olsam, oyunculara prim falan vermem. Zira işin içine para girince milliliğin de bir kıymeti kalmıyor. O gurur yetmeli oyunculara. Ha çok büyük bir başarı kazanılırsa hediye babından bir şeyler verilebilir... Hoş benimki de laf; Ülkemizde duygulu günler yaşanılan bir anda, çok önemli bir maçta, hem de Yunanistan ile oynanacak olan bir karşılaşmada sponsorlar daha çok mühimsenirken neyi tartışıyoruz ki! 18 Ekim 2007 Perşembe
|
|
