Tatangalardan 2. Çağrı!

Değerli futbol sevdalıları ve tribün emekçileri;

Aykut ADIYAMAN kardeşimizin vefatı üzerine, ricamızı kırmayarak şehrimize kadar gelen, kardeşimizin mezarını ziyaret eden, şehrimizi ve stadımızı onurlandıran, acımızı paylaşan tüm dostlarımıza tekrar teşekkürlerimizi sunarız.

Ortada bir başarı varsa; en büyük pay, TATANGALAR’dan daha fazla, bu insani çağrıya kulak verenlerin, üşenmeyip şehrimize gelenlerin, gelemese de iyi dilekleri ile gönüllerimizi fethedenlerindir.

Çağrımızda da belirtildiği gibi; ”daha güvenli deplasmanlar için”,”anaların ağlamaması için”, ”sevdaların yasaklanmaması için”, 25 Şubat 2007 Pazar günü, Sakarya’da bir meşale yakılmıştır. Dostluk adına, barış adına, kardeşlik adına bir harç atılmıştır.

Değil mi ki; aslında yüzlerce-binlerce-on binlerce sevdalısı olan kulüplerin değerli taraftarlarının büyük çoğunluğu, dostluktan-barıştan-kardeşlikten yana olsa da;bu büyük grupların içindeki belki 10, belki 20, belki de 50 heyecanlı genç yüzünden, koca koca camialar birbirleri ile kanlı bıçaklı olmakta, sağduyu sahibi hiçbir insanın onaylamadığı, içine sindiremediği uçurumlar oluşmaktadır.

25 Şubat’ta Sakarya’da yakılan ateşin; ulusal medyadaki sorumluluk sahibi birkaç kalem dışında görmezden gelinmesi de; bu yolda tek dayanağın “taraftarlar” olduğunu gözler önüne sermiştir.

Birileri; “rating uğruna”,”tiraj kaygısıyla”, sadece “kötü” olana odaklanmakta; “iyi” olana bilinçli olarak sırt çevirmektedir.

Bu bayrağı birileri TATANGALAR’dan devralsın. Dalgalanmaya devam etsin.

Haftaya; bizden daha başarılı ev sahipliği yapacağına yürekten inandığımız başka bir taraftar grubu, tüm renkleri şehrinde misafir etsin. Her hafta bir şehirde renklerin kardeşliği yankılansın...

Bir hafta Süper Lig temsilcisi bir kentte; öbür hafta 2. Lig temsilcisi bir kentte misafir olalım...

Bu güzel tabloları görmek istemeyenlere, kin ve nefretten beslenenlere, dostluğa, kardeşliğe gölge düşürenlere DERS verelim.

“Hepimiz kardeşiz...” diye haykırmaya devam edelim...

Gözü yaşlı ailelerin artık olmaması için, bu ateşi söndürmeyelim.

Bu paralelde; tüm takım taraftarlarından, tüm dostlarımızdan, belki haddimizi de aşarak ve son söz olarak, bir ricada bulunuyoruz.

Gelin yakılan bu meşaleyi hep birlikte taşımaya devam edelim...

Sakarya’da atılan temelin üzerine, iyi niyetlerimizle, delikanlılığımızla, emeğimizle, alın terlerimizle, paylaşarak, omuz omuza vererek sağlam bir bina dikelim.